เปิดคำให้การ ลูกเรือ 2 ราย ผู้รอดชีวิต Jeju Air คาดตำแหน่งที่นั่งบนเครื่องก่อนเกิดอุบัติเหตุ มีส่วนสำคัญให้รอดชีวิต
จากกรณีเกิดเหตุการณ์เครื่องบินโบอิ้ง 737-8 เอเอส (737-8AS) ของสายการบินเชจูแอร์ เที่ยวบิน 2216 บรรทุกผู้โดยสาร 175 คน และลูกเรือ 6 คน รวม 181 คน เดินทางจากสนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติมูอัน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาหลีใต้ เหตุเกิดวันที่ 29 ธ.ค.67 ก่อนเครื่องบินจะประสบเหตุไถลออกนอกรันเวย์ แล้วพุ่งชนกำแพงของสนามบิน
สำนักข่าวยอนฮัป ของเกาหลีใต้ รายงานว่า อีโม อายุ 33 ปี พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินที่รอดชีวิตมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาล และเมื่อแพทย์ถามว่า “เจ็บตรงไหน” เธอตอบกลับด้วยคำถามว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?”
แพทย์ที่ดูแลเธอที่โรงพยาบาลฮันกุก เมืองมกโพ เล่าว่า อีโมดูเหมือนจะลืมเหตุการณ์ในช่วงอุบัติเหตุไปชั่วขณะ และกลับถามแพทย์ก่อนที่จะพูดถึงอาการของตัวเอง เธอยังถามต่อว่า “ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่?”
มีรายงานว่า อีโมบอกว่า ก่อนเครื่องบินลงจอด เธอคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว และคิดว่าเครื่องบินได้ลงจอดเรียบร้อย แต่หลังจากนั้นเธอจำอะไรไม่ได้
เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าเธออาจอยู่ในสภาวะใกล้เคียงกับอาการช็อก (panic) แต่สิ่งแรกที่เธอพูดคือความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเครื่องบินและผู้โดยสาร ซึ่งสะท้อนถึงความรับผิดชอบของเธอ”
อีโมซึ่งปฏิบัติหน้าที่ดูแลผู้โดยสารในส่วนท้ายของเครื่องบิน ได้รับบาดเจ็บที่กระดูกไหล่ด้านซ้ายและศีรษะ แต่ยังคงมีสติครบถ้วน โรงพยาบาลรายงานว่า ชีพจรของเธอปกติ และเธอยังสามารถเดินได้ ตามคำร้องขอของครอบครัว อีโมถูกย้ายไปยังโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงโซลในวันเดียวกัน
ขณะที่ กูโม อายุ 20 ปี พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินอีกคนที่รอดชีวิต กล่าวกับเจ้าหน้าที่หน่วยดับเพลิงว่า “มีควันออกมาจากเครื่องยนต์ด้านหนึ่งของเครื่องบินก่อนที่จะเกิดการระเบิด”
ทั้งอีโมและกูโมอยู่บริเวณประตูทางออกฉุกเฉินด้านท้ายของเครื่องบิน และดูเหมือนว่าพวกเธอจะรอดชีวิตได้เพราะส่วนหางของเครื่องบินหลุดออกระหว่างการชน
